sensitive-soul

niom i znów miałam racje...znów...który to już raz w tym przypadku? nie chce mi sie liczyć...nieistotne który...w każdym razie kolejny..jakiś kilkunasty lub kilkudziesiaty...choć przyznam że teraz chyba nie chciałam miec racji...chciałam wierzyć że sie myle...a może nie chciałam?nieistotne... bo i tak miałam racje...zastanawiam sie...czy to boli? nie chyba juz nie...dlaczego? moze sie juz przyzwyczaiłam?moze juz sie przyzwyczaiłam do tego ze jak uda mi sie juz wszytsko odbudowac cały wewnetrzy spokój to znów on sie pojawia i to wszytsko burzy...choc teraz...teraz chyba juz tego tak nie oddczuwam...nieistotne...chyba juz mi nie zależy żeby było inaczej...moze już po prostu mam dosyć? niewazne...było mineło...i nie wroci...jest wiosna...trzeba sie tym cieszyc...a jutro dyska...na która chyba jednak pojde...i bede sie dobrze bawic...takie mam postanowienie...to dziwne ale mam wrazenie ze juz chyba zdażyałam sobie wszytsko odbudowac...tak szybko? chyba wiem czemu...mam dobry humor...w koncu jest ślicznie na dworze...i w moim wnetrzu chyba tez nienajgorzej...jej...chyba jestem szczesliwa...

Wiosna...za kilka dni maj..miesiąć miłości..najpiękniejszy z miesięcy...ale nie dla mnie...co prawda nie wiem co będzie za kilka dni ale nic nie wskazuje na to żeby coś się diametralnie zmieniło...co prawda takie takie ogromne zmiany przychodzą z zaskoczenia..ale przypuszczam że nie w moim przypadku...a jeśli nawet cos sie zmini to pewnie na gorsze...nie..ja nie mysle pesymistycznie...ja stwierdzam fakty...nie rozumiem kilka rzeczy...nie wiem czy chce rozumieć...zastanawiam si czy jeszcze kiedyś bede umiała myslec tak jak 1,5 roku temu...tzn ponad..prawie 2 lata...chyba nie...za dużo sie we mnie o tamtej pory zmieniło..za dużo sie zdarzyło...mimo ze powtazram sobie że musze być silna to nie daje rady...a kazde kolejne załamanie mnie wyniszcza...tak jakby zabijało kawałek mojej duszy...albo jakby zasłaniało słońce które gdzieś tam świeci...by nastała wieczna ciemnosć...znów poczułam sie samotna...przez moment...przez kilka dni...teraz juz chyba mnie ta moja samotność nie boli...nie moze boleć jeśli sama jej chce...tzn...niewazne...musze sie cieszyc wiosna...kwiatkami..słonkiem...motylkami..a nie ubolewać nad problemami które mam ze sobą i z tym co czuje...ale jakoś  nie potafie...zauwazyłam że czasem łzy pomagają...może wraz z nimi wypływają nasze emocje? a moze my płaczemy emocjami? pytanie bez odpowiedzi...jak wiekszosc pytan ktore sobie zadaje...chciałbym żyć...ale nie potrafie...napisałam niedawno że może to moment by zaczac żyć...chyba nie...bo nadal nie potrafie...jak narazie musze złożyć swoją dusze w całosc...w jedna logiczna całość...choć..moze nie o to w tym chodzi?moze to nie musi być logiczna całoscia?nie wiem...kolejne pytanie...doszłam do wniosku ze jestem zbyt wrażliwa...mimo wszytsko...mimo ze na codzien tego chyba nie widac...wielu moich cech na codzien nie widac...ale nieistotne...musze nauczyć sie panować nad swoimi emocjami, uczuciami i myslami...chce żyć...

Niom ja mam dosyć...ja siem nie rozumiem...=/ wczoraj znów miałam załamke...bio znów okazłam siem tą gorszą...tak jest zawsze...eh...ale tego nikt nie zrozumie...zreszta...i tak nie próbuje nikomu tłumaczyć...nie lubiem o tym mówić...bio tio bardzo boli...mimo wszystko...mimo że już siem chyba powinnam przyzwyczajic...a teraz...teraz siem nie rozumiem...jestem głupia=/ =( ehh...ciemu ja tak czujem jak czujem i myślem jak myslem??? mimo że wcale tego nie chcem....=((( w dodatku jeszcze nie mam z kim o tym pogadać=((( moje laski na zielonce...a reszta...może nie tyle nie zrozumie ile...niewazne...znów jestem sam z tym cio czujem=/ tyle ze sama nie wiem cio czujem...chyba mam wyrzuty sumienia...piszem tio a i tiak nikt nie jest w stanie siem domyślić o czym piszem...ale tio nieistotne...qrwa...muszem z kims pogadac...w ogóle...cio siem ze mną dzieje??? przecież jestem silna!!!a może jednak nie? jestem silna cio dio tamtego...ale cio dio tego? chyba nie potrafiem...tylko niech nikt nie pomysli że chodzi o tio ze chyba mi wrociło czy coś takiego!zupełnie nie o tio chodzi i tio nie ma nic wspólnego...eh...bedem silna...jak mi siem uda=( rosną mlecze jest cudownie i zielono a nawet żółto wiec życie jest piekne...i tiak muszem myślec...

ehh....wczoraj byłam cholernie szczęśliwa...dziś też...do czasu...był taki moment, że miałam łzy w oczach...ale powstrzymałam siem od płaczu...zreszta...to był moment..krótka chwila..potem mi przeszło..cio prawda nie powróciałam do poprzedniego stanu bezsensownego i bezgranicznego szczęścia niom ale..."nie jest tak źle choć mogłoby  być lepiej"chyba musze wszystko sobie jeszcze raz przemysleć...całe swoje życie...chyba coś robie źle...chyba źle myśle...chyba siem myle w kiklu sprawach..chyba...nie...napewniom...gdzies robiem bład...jak znajde na to czas to wszytsko przymysle.."czas jest ojcem prawdy"więc może to samo przyjdzie?tzn. odp. na moje pytania..chyba uczem siem żyć...powoli...może to już pora by zacząć żyć?może właśnie ta wiosna jest zwiastunem tej zmiany?a prospos wiosny...już są całe zielone krzewy,drzewka mają coraz większe paczki i kwitnie coraz więcej różnych kwiatków np.prymulek, mleczy, fijołków=DDD  C-U-D-O-W-N-I-E!!! heh...jak widać wiosna na mnie działa=P oki..lecem korzystać z wiosny=PPP (czyli idem na dworek=))